Ardennen – 9 mei, 2009

Na enig over en weer gelobby achter de schermen was er dan toch maar besloten om op zaterdag wat in de Ardennen rond te kletsen en niet de Lotto reuzen te rijden.
Zaterdagmorgen waren we met 7 op post: Johan, Kim, Erik, E10, Guy, Lieven en gastrijder Johan2 die tevens de eer te beurt valt het verslag te mogen neerpennen. En da’s inderdaad een hele eer!!!
Naar het schijnt mag ik ook nog ergens een fuif geven maar dat heb ik nog niet zo helemaal gesnapt.
De weersvoorspellingen waren in ieder geval al gunstig: Ietske frisser maar wel droog.
Mijn vrouw vindt het overigens nog altijd een vreemde zaak dat ik tijdens het weekend voor dag en dauw opsta, massa’s muesli en pasta naar binnen prop, mij vervolgens in een apenpakje wurm en dan voor het grootste dee van de dag verdwijn. Bij Diane (mijn vrouw) en Marie-Christine (die van Lieven) leeft het vermoeden dat we misschien wel ergens een loft hebben en helemaaaal niet gaan fietsen.
Stipt 7 uur rijdt Lieven met zijne camion onze oprit op, even later pikken we ook Guy op en als we aan oprit Massenhoven voorbijkomen zien we dat de rest van de kolonne daar ook al verzameld is.
Anderhalf uur later staan we op de parking in Aywaille. Ze beginnen ons daar al te kennen! Het is er inderdaad frisjes: 4 à 5 graden.
Johan heeft een mooi toerken op zijn massien geprogrammeerd. Naar verluidt van de site van de Heulse trappers of zoiets; ongeveer 100km en 900 hoogtemeters. En het moet gezegd: Alhoewel we in het begin even op een verkeerd spoor gezet werden bleek het ding achteraf uitstekend te werken; ook al omdat Guy nog een backup had.
Echt een hele leuke toer: 16 stevige hellingen; de Stoque werd er op algemeen verzoek uitgelaten en de Redoute als allerlaatste optie gehouden. Een optie die op het einde dan toch weer niet zo’n goed idee leek.
Voor de rest hadden we het volledige heuvelmenu: Côte de Wanne, Haute Levée, Rosier,.... en iedereen had goede benen. Johan was vooraan niet van de wijs te brengen en E10 bleef hardnekkig aanklampen. Lieven liep als een dieseltje: het werd alsmaar beter.
Deze keer geen lekke banden te melden. Wel een kapotte spaak bij Kim bij het binnenrijden van Stavelot. Die werd vakkundig verwijderd door Erik terwijl we professioneel een rijsttaartje verorberden. Guy verloor ook nog 2 vijzen van zijn voetplaatje waarvan er eentje met hulp van Lieven gerecupereerd werd en terug gemonteer met hulp van Erik.
Voor de rest bleven we gespaard van onheil en liep het zoals een trein – met meestal een zonnetje.
De digitale informatiebron van Johan leert ons nog dat we uiteindelijk 101 km gefietst hebben aan een gemiddelde van 22.7 km/u en xxxxx hoogtemeters overbrugd hebben.
Uw aspirant Linkpower