Ardennen – 9 mei, 2009

Na enig over en weer gelobby achter de schermen was er dan toch maar besloten om op zaterdag wat in de Ardennen rond te kletsen en niet de Lotto reuzen te rijden.
Zaterdagmorgen waren we met 7 op post: Johan, Kim, Erik, E10, Guy, Lieven en gastrijder Johan2 die tevens de eer te beurt valt het verslag te mogen neerpennen. En da’s inderdaad een hele eer!!!
Naar het schijnt mag ik ook nog ergens een fuif geven maar dat heb ik nog niet zo helemaal gesnapt.
De weersvoorspellingen waren in ieder geval al gunstig: Ietske frisser maar wel droog.
Mijn vrouw vindt het overigens nog altijd een vreemde zaak dat ik tijdens het weekend voor dag en dauw opsta, massa’s muesli en pasta naar binnen prop, mij vervolgens in een apenpakje wurm en dan voor het grootste dee van de dag verdwijn. Bij Diane (mijn vrouw) en Marie-Christine (die van Lieven) leeft het vermoeden dat we misschien wel ergens een loft hebben en helemaaaal niet gaan fietsen.
Stipt 7 uur rijdt Lieven met zijne camion onze oprit op, even later pikken we ook Guy op en als we aan oprit Massenhoven voorbijkomen zien we dat de rest van de kolonne daar ook al verzameld is.
Anderhalf uur later staan we op de parking in Aywaille. Ze beginnen ons daar al te kennen! Het is er inderdaad frisjes: 4 à 5 graden.
Johan heeft een mooi toerken op zijn massien geprogrammeerd. Naar verluidt van de site van de Heulse trappers of zoiets; ongeveer 100km en 900 hoogtemeters. En het moet gezegd: Alhoewel we in het begin even op een verkeerd spoor gezet werden bleek het ding achteraf uitstekend te werken; ook al omdat Guy nog een backup had.
Echt een hele leuke toer: 16 stevige hellingen; de Stoque werd er op algemeen verzoek uitgelaten en de Redoute als allerlaatste optie gehouden. Een optie die op het einde dan toch weer niet zo’n goed idee leek.
Voor de rest hadden we het volledige heuvelmenu: Côte de Wanne, Haute Levée, Rosier,.... en iedereen had goede benen. Johan was vooraan niet van de wijs te brengen en E10 bleef hardnekkig aanklampen. Lieven liep als een dieseltje: het werd alsmaar beter.
Deze keer geen lekke banden te melden. Wel een kapotte spaak bij Kim bij het binnenrijden van Stavelot. Die werd vakkundig verwijderd door Erik terwijl we professioneel een rijsttaartje verorberden. Guy verloor ook nog 2 vijzen van zijn voetplaatje waarvan er eentje met hulp van Lieven gerecupereerd werd en terug gemonteer met hulp van Erik.
Voor de rest bleven we gespaard van onheil en liep het zoals een trein – met meestal een zonnetje.
De digitale informatiebron van Johan leert ons nog dat we uiteindelijk 101 km gefietst hebben aan een gemiddelde van 22.7 km/u en xxxxx hoogtemeters overbrugd hebben.
Uw aspirant Linkpower

Eburonen Classics

Iets na de 9nen was het , en met 4 "oude Belgen" ( Guy, Etienne, Lieven en gast Johan vk (2)) gingen we 100km onder een stralend zonneke Ambiorix achterna. En we waren niet alleen , maar toch was het nooit echt druk. Efkes de pijlen op den asfalt gewoon worden, en weg waren we. Schoon baantjes , prachtige omgevingen, leuke klimmekes waar telkens nooit te laat een eind aan kwam en zalige uitbolafdalingen om lekker te recupereren.
Het mag gezegd dat het slechts weinigen toeristen gegeven was om ons voorbij te rijden. Anderzijds kregen we na onze inhaalbewegingen heel wat volk in ons zog ! Na 40km mochten al wat koolhydraten aangevuld worden en 5km laten waren we aan de eerste bevoorrading. Ni meer of ni minder dan dat dat moet zijn : cake,suikerwafels, een stukske fruit en sportdrank van het vat. Allez , we konden er weer efkes tegen en scheurden verder over de onbekende maar daarom niet minder leuke Waalse baantjes. Voor dat we het wisten moesten we al stoppen voor de 2de bevoorrading 20km verder, we hadden toen 65km op den teller. Ongeveer hetzelfde aanbod, nog wa lullen over den drank die lekkerder kon zijn , en toen gebeurde het.
DA KAN NI IK DOECHT DAK NI GOE KEEK HOE KAN DA NA
Daar stapt ne LINKPOWER van zijne fiets. Ene met een gezicht da wij ni kennen. Die mens voelde natuurlijk onze 8 ogen die op hem gericht waren en kwam dan ook dadelijk een verklaring afleggen. Als kennis en schrijnwerker van de Peter had hij blijkbaar ook onze colors bemachtigd.
Tijd om te bekomen en verder te vlammen. De voorzitter heeft heel wat kopwerk verricht , knap werk Guy ! , mor hij kreeg het wel op zijn seskes dat hij daardoor genen heuvelspurt kon winnen. Allez ikke dan vooraan en jawel efkes later weer bergop en daar stoof ne pinarello weg. De form en het plezier was er bij iedereen. Chique werk ook van de E10 die op zijn tanden bleef bijten om telkens na onze zottigheden kon terugkomen. De gemiddelde snelheid van net geen 28km/u was dan ook zijn gemiddelde ! De zon bleef schijnen en daar was den arrivé. Ne cola en ne grimbergen brachten onze bloedsuiker terug op pijl en met zakken vol gadgets en promo geschenken ( sips , noedels , fietsboekskes,bikken en T shirts (allemaal wel van vorig jaar...)) keerden we voldaan terug naar het bewolkt Antwerpse.

Aimé van de gazet van Antwerpen (ook tijdelijke sponsor van de voorzitter gezien deze nog op zoek is naar de juiste tenuekes die bij zijne nieuwe fiets passen)